Konstytucja Biznesu to pakiet ustaw zaproponowanych przez polski Rząd i przyjętych przez polski Parlament dnia 6 marca 2018 r., które mają na celu zreformowanie i uproszczenie przepisów dotyczących prowadzenia działalności gospodarczej.
Zmiany, które wprowadza nowa Konstytucja biznesu dotyczą takich obszarów, jak m.in.: relacje przedsiębiorcy z urzędami i załatwianie spraw urzędowych, zakładanie firmy, zawieszenie działalności, zasady tworzenia prawa gospodarczego oraz ogólne obowiązki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Najważniejszą ustawą w ramach Konstytucji Biznesu jest Prawo przedsiębiorców, które określa najważniejsze prawa przedsiębiorcy i zasady prowadzenia działalności gospodarczej. Konstytucję Biznesu tworzą ponadto, przepisy wprowadzające ustawę - Prawo przedsiębiorców oraz inne ustawy dot. działalności gospodarczej, ustawa o Rzeczniku Małych i Średnich Przedsiębiorców, ustawa o Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej i Punkcie Informacji dla Przedsiębiorcy, ustawa o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Przyjęte rozwiązania zastępują obowiązującą ustawę z 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej. Przepisy nowych ustaw w zakresie swoich regulacji wdrażają dyrektywę 2006/123/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r. dotyczącą usług na rynku wewnętrznym oraz dyrektywę 2005/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych. Nowe przepisy dot. Konstytucji biznesu w Polsce weszły w życie 30 kwietnia 2018 r.
Konstytucja biznesu niesie szereg korzyści dla przedsiębiorców, w szczególności osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą. Po pierwsze, w relacjach urzędnik – przedsiębiorca wprowadza m.in domniemanie uczciwości przedsiębiorcy, przyjazną interpretację przepisów, czy też powołuje Rzecznika Małych i Średnich Przedsiębiorców. Następnie, Konstytucja biznesu przewiduje pakiet startowy dla nowych przedsiębiorców, tj. przez pierwsze 6 miesięcy od założenia firmy nie trzeba będzie płacić składek ZUS oraz zostanie wprowadzona tzw. działalność nierejestrowa (np. studenci udzielający korepetycji).
W pakiet zmian w ramach Konstytucji Biznesu weszła także w życie nowa ustawa dotycząca zasad uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Szczególnie istotne jest uregulowanie dotyczące przedsiębiorców z innych Państw członkowskich działających na terenie Polski (Rozdział 3 - Transgraniczna działalność usługowa, oraz Rozdział 4 - Oddziały przedsiębiorców zagranicznych).
W tym zakresie, ustawa liberalizuje wymogi jakie musi spełnić zagraniczny usługodawca, aby prowadzić działalność na terenie Polski. Zgodnie z wymienioną ustawą, usługodawca z państwa członkowskiego UE może świadczyć czasowo usługi w Polsce bez konieczności uzyskania wpisu do rejestru przedsiębiorców. Nie jest także możliwe nakładanie przez właściwy organ na usługobiorcę wymogów, które ograniczają korzystanie z usług świadczonych przez usługodawcę z państwa członkowskiego, tj. ubieganie się o zezwolenie na korzystanie z usługi, czy też nakładanie ograniczeń stanowiących dyskryminację w zakresie przyznawania pomocy finansowej. Zakazane jest także nakładanie na usługobiorcę wymogów dyskryminujących ze względu na pochodzenie lub miejsce zamieszkania. Ponadto, usługodawca, na wniosek usługobiorcy musi udostępnić informacje o prowadzonej działalności związanej bezpośrednio z oferowaną usługą, jak i środkach, które zostały podjęte w celu uniknięcia konfliktu interesów. W artykule 11 ustawy zostały również wymienione informacje, jakie usługodawca zobowiązany jest podać usługobiorcy przed rozpoczęciem świadczenia usługi.
Na koniec, zgodnie z Rozdziałem 4 omawianej ustawy, przedsiębiorcy zagraniczni, szczególnie z państw członkowskich, mogą tworzyć oddziały z siedzibą na terenie Polski. Istotnym jest, iż przedsiębiorca zagraniczny w ramach oddziału musi prowadzić działalność gospodarczą wyłącznie w zakresie, w jakim prowadzi on tą działalność za granicą. Przedsiębiorca zagraniczny tworzący oddział zobowiązany jest do ustanowienia osoby, która będzie upoważniona do jego reprezentowania. Ponadto, każdy przedsiębiorca zagraniczny musi uzyskać wpis oddziału do rejestru przedsiębiorców. W kolejnych artykułach ustawy zostały opisane obowiązki
przedsiębiorcy zagranicznego w zakresie złożenia właściwych dokumentów, jak i używania odpowiednich oznaczeń i prowadzenia rachunkowości.
Madryt, maj 2018 r.
Osoba do kontaktu:
Miquel Bordas Prószyński
Adwokat/Abogado
mbp@ejsi.es